کد مطلب:3847 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:415

تطهیر با آب، دفن رو به قبله، وصیت به ثلث مال
این سه حكم به احتمال نزدیك به یقین درسال اول هجرت تشریع شده اند صدوق در خصال، باب ثلاثه، حدیث 267 از امام صادق علیه السلام نقل كرده اند كه در رابطه بابراءبن معرور انصاری سه حكم تشریع ورسمیت یافت: اول آن كه مردم پس از قضاء حاجت، خود را با سنگها پاك می كردند. براءبن معرور كدو خورد و شكمش ‍ نرم شد لذا با آب تطهیر كرد، خداوند فرمود: ان الله یحب التوابین و یحب المتطهرین [1] بدان جهت تطهیر با آب سنت و شریعت گردید [2] .

و چون وفات او رسید در آن وقت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم و مسلمانان به طرف بیت المقدس نماز می خواندند ولی براء وصیت كرد كه او را روبه طرف رسول خدا صلی الله علیه و آله (كه در مكه بود) و روبه قبله دفن كنند، شریعت وسنت نیز چنین شد و او وصیت كرد به ثلث مالش، در این رابطه قرآن نازل شد وسنت جاری گردید. این حدیث در كافی، ج 3، ص 254، حدیث 16 باب جنائز و در ج 7، ص 19، باب ماللانسان ان یوص به و در تهذیب، ج 9، ص 192، باب الوصیة بالثلث نقل شده است.

چنان كه در تشریع نماز میت گذشت: براءبن معرور رحمه الله یكی از هفتاد نفری بود كه در بیعت عقبه حاضر شده و با رسول خدا صلی الله علیه و آله بیعت كرده و از وی خواستند تا به مدینه هجرت فرماید و او یك ماه به هجرت مانده در مدینه از دنیا رفت و حضرت بر قبر او نماز میت خواند.

بنابراین حكم تطهیر محل غایط با آب كه تشریع شد در سال اول هجرت بوده و نیز وجوب دفن میت روبه قبله در رابطه با نقل قول در ردیف احكام اسلامی قرار گرفت و نیز اینكه انسان فقط می تواند ثلث مال خویش را برای بعد از خود وصیت نماید و زیاد از ثلث جایز نیست مگر آن كه وراث رضایت دهند این هر سه از احكام سال اول هجرت می باشند.


[1] سوره بقره آيه 222.

[2] خصال صدوق، ج 1، ص 192.